Soms zit het mee, soms zit het tegen. Dit keer zat het voor mij tegen. Zó tegen dat ik de roman waarover ik vandaag zou bloggen, niet heb uitgelezen. En niet door een te krappe planning of onvoorziene omstandigheden. Nee, puur omdat ik de conclusie moet trekken dat Ik zag een man van Owen Sheers (Ambo Anthos) simpelweg niet “mijn” boek is.

De roman gaat over Michael die naar Londen is verhuisd nadat zijn jonge vrouw, de journaliste Caroline, bij een aanslag in Pakistan om het leven is gekomen. Terwijl hij door het huis van zijn buren (tevens goede, nieuwe, vrienden) loopt, wordt steeds meer vrijgegeven van wat er is gebeurd en hoe het heeft kunnen gebeuren. Andere personen die ieder op hun eigen manier hun invloed op de gebeurtenissen hebben, worden geïntroduceerd. Het verhaal is goed geschreven, het zit knap in elkaar en ongetwijfeld kloppen de vele details over omgeving, apparatuur en werkwijzes tot in de puntjes. Er is voortdurend een spannende ondertoon. Dit alles bij elkaar zijn elementen voor een goed, gedetailleerd en daardoor interessant boek. Maar mij kon het toch onvoldoende interesseren om door te lezen.

Als lezer, maar zeker ook als boekenblogger, loop je eens in de zoveel tijd aan tegen de vraag of je doorgaat met lezen (ik heb immers “beloofd” een blogpost over dit boek te schrijven) of dat je jouw kostbare tijd aan één van de onnoemelijke hoeveelheid andere boeken gaat besteden. Opgeven hoort niet echt bij mijn karakter, maar als een dolle stier maar doorzetten op niets af is natuurlijk ook niet bevorderlijk voor een prettige leeservaring. Ik merkte bij mijzelf dat al mijn andere leeswerk opstroopte door mijn worsteling om door deze roman te komen.

Ik zag een man kwam op mijn leespad via de boekenbloggersleesclub Een perfecte dag voor literatuur. Het leesexemplaar is beschikbaar gesteld door uitgeverij Ambo Anthos, waarvoor uiteraard mijn hartelijke dank. Ik ben gekomen tot ongeveer pagina 160 (pakweg halverwege) en ik betwijfel of ik het nog ga uitlezen. Als dat wel gebeurt, zal ik via mijn facebookpagina alsnog laten weten wat mijn mening is. Vooralsnog blijft het bij de constateringen op basis van die eerste helft.

Die eerste helft deed mij terugdenken aan een roman die ik zo’n drie jaar geleden heb gelezen: Man meisje dood van Rik Launspach (de Bezige Bij). Dit boek stond destijds op de leeslijst van mijn leesclub-irl en ik kon mij niet herinneren dat ik ooit eerder hieraan moest terugdenken. Het is typisch zo’n roman die je op meerdere manieren kan lezen.

In deze roman draait het om Deus (afgekort van Amadeus). Als jongeling probeert hij de blits te maken bij Tatja en haar onafscheidenlijke vriendin Puck. Deze bizarre driehoeksverhouding staat regelmatig onder druk en uiteindelijk eindigt het dan ook in een werkelijk drama. Deze ervaring heeft enorme invloed op het leven van Deus en zal voelbaar blijven in de rest van zijn leven. Mede hierdoor komt hij later in bijzondere situaties en bijzondere landen terecht. Hij komt in dienst van de NAVO te werken in Afghanistan en doet daar een onalledaagse ontdekking. Aan de ene kant een spannend verhaal, aan de andere kant een verhaal doorspekt met psychologische elementen waar je als lezer best even langer bij stil kan staan. Dat laatste heb ik drie jaar geleden eerlijk gezegd niet gedaan, maar door de sfeer in Ik zag een man kwam dit toch weer in mijn herinnering naar boven. Ik vermoed dat de roman van Owen Sheers een vergelijkbaar effect heeft: in eerste instantie leest het als een levensverhaal met spannende en intrigerende momenten, in tweede instantie zou het wel eens een veel diepere laag kunnen hebben.

Het is dus niet zo dat het boek mij niet aanstaat of dat ik het slecht geschreven vind. En natuurlijk knaagt het nu aan mij dat ik niet weet hoe het verhaal van Michael verder gaat, hoe dat samenhangt met de bekentenis van Daniel McCullen over zijn rol in het overlijden van Caroline en bovenal hoe het nu eigenlijk zit met de buren Josh en Samantha. Halverwege heb ik ook nog geen idee van de betekenis van de titel. Misschien toch maar doorlezen? 🙂

Het blijkt dus heel lastig om uit te leggen waarom Ik zag een man niet “mijn” boek is. En mijn mening kan uiteraard volledig afwijken van jouw mening. Die meningsvrijheid onder lezers is mij zeer dierbaar. Daarom zou ik zeggen: probeer het zelf uit. En uiteraard hoor ik graag van jou hoe jouw leeservaring met deze roman is.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

Ik ben benieuwd naar de mening van mijn medebloggers. Jij ook? Kijk dan via deze link wat de anderen over deze roman hebben geschreven.