“Ze leidt een leven dat exemplarisch lijkt voor deze tijd, waarin een grote keuzevrijheid, WhatsApp en Facebook het leven veraangenamen, maar ook ingewikkeld maken.” “Ze beleeft losbandige avonden met haar vrienden, doet haar best een goede moeder te zijn, houdt haar relatie onder de loep en heeft een geheime Facebook-affaire.”

Hmpf ….. Gaat het bij hoofdpersoon Mascha/Masje weer om zo’n eigentijds “Nieuwe buren”-typetje? Of zo’n vage, overal-net-niet-bijhorende Yvonne de Graaf uit De Hartsvriendin van Heleen van Royen? Had ik dit keer langer moeten nadenken voordat ik zei weer mee te doen met deze ronde van de boekenbloggersleesclub Een perfecte dag voor literatuur? Misschien wel. Of misschien wel niet. De recente roman van Jannah Loontjens (Ambo Anthos) met de titel Misschien wel niet is namelijk totaal anders dan ik van te voren verwachtte. En dat is heel positief.

Het verhaal behelst in principe maar vier dagen in het leven van Mascha, maar het zijn wel heel bewogen dagen met allerlei ontwikkelingen. Thema’s als weggevluchte moeders, moeizame ouder-kindrelaties, overspelige partners, onduidelijke online-verhoudingen en ingewikkelde vriendschappen, overlijden, alles komt in sneltreinvaart voorbij. En toch is het zeer zeker geen gejaagd boek en ook geen negatief, deprimerend verhaal.

Jannah Loontjens heeft een mooie balans gevonden tussen het aanstippen en uitdiepen van een aantal onderwerpen die echt bij de huidige tijd horen aan de ene kant en aan de andere kant het laten voortgaan en voortduren van ieders leven. Een duidelijke lijn vormt het keuzedilemma: misschien moet ik dit doen  ….. of ….. misschien wel niet. Misschien moet ik mij zus of zo voelen ….. of ….. misschien wel niet. De interne strijd van Mascha gaat onder meer over de vraag welke invloed het weggaan van haar moeder op haar leven heeft. Kan (en wil) zij zelf wel moeder zijn? En hoe ga je dan om met opgroeiende kereltjes, met ieder zijn eigen nukken en (vertederend) gedrag. Welke plaats neemt haar vader nog in haar leven in. Hoeveel toekomst zit er in haar relatie met Tom? Allemaal vragen waarvan je als lezer ook meteen weet dat dit geen simpel te beantwoorden vragen zijn. En voor alle vragen geldt dat het uiteindelijk uitdraait op keuzes maken. Heel herkenbaar, maar daardoor niet minder moeilijk. Het opvallende vond ik dat ik als lezer mij niet liet leiden door een nieuwsgierigheid naar de uiteindelijke keuzes van de hoofdpersoon of de andere in het boek naar voren komende personen. Dat is niet waar het hier om draait. Het is eerder een bewustwording van processen en de impact van wel of niet knopen doorhakken.

Wat ik echt de moeite waard vind, is de lezing die vriend/echtgenoot Tom houdt. Daaraan kun je duidelijk merken dat de schrijfster zelf filosofe is. Tom haalt het beeld van moderne openbare gelegenheden aan, waarbij vrienden zich met elkaar verzamelen en vervolgens via smartphone of tablet in contact zijn met niet-fysiek aanwezige andere vrienden. We zijn wel hier, maar zijn we er ook nu? Zijn wij eigenlijk niet in gedachten ergens anders en met iets of iemand anders bezig?

De sfeer van deze roman deed mij enigszins denken aan de roman Blindgangers van Joke J. Hermsen (Arbeiderspers), die ik in 2012 heb gelezen. In deze roman draait het om een oude vriendenclub die met elkaar een reünie houdt op een afgelegen plek. Ook tussen deze vrienden, net zoals tussen de vrienden van Mascha, vinden verhitte discussies plaats over het leven, menselijke verhoudingen, persoonlijke ontplooiing en alles wat je daar nog meer bij kunt betrekken. In Blindgangers was echter de uitwerking van de thematiek naar mijn mening nog heftiger en gedeeltelijk desastreus. Voor Mascha en haar vrienden heb ik toch nog steeds het positieve gevoel dat zij met alle ups-and-downs van het hedendaagse leven, hun weg wel zullen vinden.

Keuzes maken is voor velen lastig. Ik kan jou op één punt helpen met een beslissing nemen: je hoeft namelijk niet te twijfelen of je deze roman misschien wel of misschien wel niet gaat lezen. Gewoon doen 🙂

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

Deze blogpost is mijn eerste bijdrage in het nieuwe seizoen van Een perfecte dag voor literatuur. Via deze link kun je lezen wat de andere bloggers van Misschien wel niet vinden. Mijn dank gaat uiteraard naar Ambo Anthos en Cathelijne Esser voor het beschikbaar stellen van een leesexemplaar.