Zelfbeschikking?

“Maar dat zijn toch kínderboeken?! Of misschien net aan jeugdboeken. Maar dat léés jíj, als vergevorderde vijftiger, toch zeker niet meer. Wat heb je dáár nou aan??”

Zulke zinnen vol onbegrip kunnen alleen maar uitgesproken worden door mensen die nog nooit een boek van Thea Beckman hebben gelezen (en ik vraag mij af of die überhaupt bestaan 🙂 ). Want het oeuvre van deze koningin van avontuurlijke boeken in historische setting behoort naar mijn mening tot ieders verplichte leesbagage. En al op het moment dat ik dit tik, voel ik de aarzeling bij het woord “verplicht”. Dat klinkt meteen als moeten, terwijl ik juist bedoel dat er geen gevoel van dwang zal zijn als je het voorrecht hebt om je te mogen onderdompelen in haar boeken.

Als kind was ik helemaal verslingerd aan haar trilogie over de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland (Geef me de ruimte, Triomf van de verschroeide aarde, Het rad van fortuin) en wie kent niet Kruistocht in spijkerbroek? Maar pas dit jaar heb ik haar toekomsttrilogie gelezen over Thule en het Badense Rijk. Deze trilogie bestaat uit de boeken Kinderen van Moeder Aarde, Het helse paradijs en Het Gulden Vlies van Thule (alles uitgegeven bij Lemniscaat).

De wereld is na de Derde Wereldoorlog nagenoeg vernietigd. Door de mensen en hun wapenarsenaal, maar ook doordat de aarde zelf van zich laat horen via vulkaanuitbarstingen, aardbevingen en dergelijke. Kortom, het landschap is compleet veranderd, de polen zijn van plaats veranderd en er zijn maar weinig volkeren die al deze tegenslagen en rampspoed hebben overleefd. Op het huidige Groenland wordt er hard gewerkt aan de opbouw van een nieuwe maatschappij. Het land is omgedoopt tot Thule en wellicht het meest opvallende is dat iedereen het daar volstrekt logisch vindt dat alle beslissingen genomen worden door vrouwen. Daarnaast leeft iedereen met respect voor Moeder Aarde. Dit betekent bijvoorbeeld dat er geen dieren puur voor consumptie worden geslacht (behalve als zij al oud zijn), dat stropen ten strengste verboden is en dat al het handelen gericht moet zijn op een harmonieuze samenwerking met Moeder Aarde. Alles is van en voor iedereen.

Thule is niet het enige land dat alle ontberingen heeft doorstaan. Er is in ieder geval ook nog het Badense Rijk (het oude Europa) en daar is alles anders. Daar is weer een hele maatschappij opgetuigd van enkele machthebbers aan de top, diverse bestuurslagen die gericht zijn op controle en onderdrukking en een bevolking die zich met moeite in stand weet de houden. In Baden zijn de natuurlijke bronnen inmiddels meer dan uitgeput, grote delen van het land zijn verworden tot woestijn. Dus … moet er gezocht worden naar nieuwe bronnen. En als echte Badener kun je alleen maar denken in termen als bezetten, koloniseren, overheersen. Daar is Thule, op z’n zachtst gezegd, niet van gediend. In ieder deel van de trilogie gaat het om een confrontatie tussen de bewoners van Thule en de Badeners, waarbij de manier waarop zij op elkaar reageren en anticiperen zich steeds verder ontwikkelt.

Natuurlijk is het hele verhaal doorspekt van mooie natuurbeschrijvingen, overdreven tegenstellingen en hier en daar een flinke dot romantiek, maar in breder perspectief geven deze boeken weer genoeg stof tot nadenken.  Als vanzelf ga je er weer eens bij stil staan wat er voor jouzelf eigenlijk belangrijk is, in jouw leven, in jouw directe omgeving en in het groter geheel van de mondiale samenleving. Waar draait het voor jou om en wat kan jij daaraan bijdragen?

Toevallig las ik bijna gelijktijdig het boek van Stephen R. Covey: De zeven eigenschappen van effectief leiderschap (Atlas Contact | Business Contact). Ik had dit boek al een eeuwigheid op het lijstje “ooit nog eens te lezen non-fictie” staan. Eerlijk gezegd heb ik altijd gedacht dat het de zoveelste zakelijke methode zou zijn om productief te zijn en iedereen naar jouw hand te zetten. Daar heb ik niet altijd interesse in, daarom stond het nog steeds ongelezen in de kast. Maar er was nu een extra reden om het toch te lezen. Ik ben namelijk sinds enige maanden lid van een Toastmasters-club. Toastmasters is een internationale organisatie waar je binnen de veiligheid van je eigen club kunt leren spreken in het openbaar, elkaar feedback kunt geven en bovenal met elkaar een hoop lol kunt beleven. De allereerste speech die je bij Toastmasters doet, wordt de IJsbreker genoemd. Eén van mijn clubleden had aangegeven erg geïnspireerd te zijn door Covey en dat hij dat zou verwerken in zijn IJsbreker. Dat leek mij een mooie aansporing om het boek te lezen.

Tot mijn verrassing gaat dit boek niet zo zeer over het externe leidinggeven en de technieken die je daarbij kunt inzetten, maar vooral over het interne proces bij jouzelf als persoon. Hoe sta jij in het leven, hoe zet jij je in binnen jouw zogeheten cirkel van invloed, wat zijn jouw kernwaarden en wat past er vooral bij jou. Ik zie hier een vergelijk met het leven in Thule, inclusief de heroverwegingen die daar plaatsvinden onder de Badense invloed. Stilstand is achteruitgang, dus ook in een idyllische situatie is het van belang om na te denken over de juiste balans. Voor jezelf en voor jouw omgeving, privé en zakelijk.

Zo zie je maar weer hoe uitdagend en fantastisch het is om geen enkel boek uit de weg te gaan. Er is altijd wel iets te vinden in welk boek dan ook dat jouzelf een stap verder brengt. Laat je vooral niet van de wijs brengen door de mening van een ander, maar geniet met volle teugen van het lezen.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

 

Leave a reply:

Your email address will not be published.