Wat is dat toch een verrukkelijke tijd: zomer! Ik had dit jaar de luxe dat ik drie weken achter elkaar vrij was (of eigenlijk: nog  ben). We hadden om meerdere redenen geen plannen om er dit jaar op uit te trekken, dus ik heb heerlijk in en om het huis rondgerommeld. En met het mooie weer was er weinig voor nodig om te besluiten mij makkelijk in de tuin in de zon of juist onder de parasol te nestelen met een boek. En dat boek had verdacht vaak de vorm van mijn telefoon. Want ik heb deze periode behoorlijk veel gebruik gemaakt van de mogelijkheden van de app vakantiebieb.nl.

Het laatste boek waar ik nu nog in bezig ben, is Doof van Siska Mulder. Ik heb tot 1 september de tijd om het uit te lezen, want dan gaat de app “op slot” tot de herfstvakantieperiode (en als ik het goed begrepen heb, komen er dan andere boeken beschikbaar).

Dit boek telt voor mij (zodra ik het uitgelezen heb) weer mee in de uitdaging Ik-lees-Nederlands. Handig, maar niet echt nodig, want mijn oorspronkelijke doel van 10 boeken van Nederlandse bodem heb ik inmiddels al wel gehaald. Maar in het rijtje gelezen boeken, zitten ook een paar boeken waarvan ik vind dat het een beetje te makkelijk is om die mee te laten tellen. In een eerder bericht heb ik bijvoorbeeld gemeld dat ik Afgunst van Saskia Noort had gelezen. Dat is nou niet bepaald een indrukwekkend dik boek.

Op een hele mooie zomerdag heb ik achter elkaar drie korten verhalen gelezen via dezelfde app. Allemaal van Nederlandse bodem, maar ik neem ze niet op in de lijst van Ik-lees-Nederlands. Het zijn echte chick-lit-verhalen, vermakelijk voor het moment maar zonder enige relevantie. Verhaaltjes waarvan je na het horen van het thema al weet hoe het zal verlopen.
  

Maar wat echt het lezen waard was, is Dorst van Esther Gerritsen.

In dit boek gaat het om het contact tussen een stervende moeder en haar dochter. Beide vrouwen verdienen het predicaat bijzonder. Ik vind dat de schrijfster heel mooi heeft omschreven hoe de autistische moeder tegen het leven en de wereld om haar heen aan kijkt. De moeder vertaalt haar gevoel in tastbare voorwerpen. Zoals de lijsten op haar voormalige werk, de tafel in huis, maar ook de geluiden die de dochter veroorzaakt. De dochter is nadat zij van haar moeder terloops had vernomen dat zij stervende is, bij haar moeder ingetrokken. Maar ook voor de dochter geldt dat zij op haar manier met het leven moet leren omgaan.

Begin juli 2013 werd bekend dat de uitgever (De Geus) de filmrechten van deze roman heeft verkocht. Ik heb daar vaak een dubbel gevoel bij: het verhaal is absoluut het verfilmen waard om het zo onder de aandacht van meer mensen te brengen, maar ik heb door het lezen al “mijn eigen film” in het hoofd zitten. In dit geval bevalt die eigen film mij eigenlijk wel, dus dat wil ik niet laten verstoren door de verfilming van een ander.

Ik heb nog wel meer gelezen, maar die boeken vallen buiten de categorie “van Nederlandse bodem” en daarom ga ik daar in dit bericht niet verder op in. In ieder geval zal ik wel binnen enkele dagen mijn recensie plaatsen van De Teruggekeerden van Jason Mott. Dit boek mag ik als preread lezen via Not Just Any Book. De Teruggekeerden ligt vanaf 27 augustus a.s. in de winkels.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

“http://www.bloglovin.com/blog/10027839/?claim=xrnxawwhc24”>Follow my blog with Bloglovin